Yavrularımız bize "köpek yavrusu gözleri" verirken tamamen erimemizin bilimsel bir nedeni olabilir. Dan yeni bir çalışma Doğa köpekler bize kalpleri eriten sevimli geniş gözler verdiğinde, duygularımızı manipüle etmekten çok insan ifadeleriyle eşleştirmeye çalıştıklarını ileri sürüyor.
Araştırmacılar, bir insana köpek tepkileri üzerinde çalıştılar, onlara çeşitli beden dili ve ödülleri verdi. İnsanların yüzleri dönükken köpeğin yüzlerini not ettiler, geri döndü ve onlara yiyecek verecek yiyecekleri olsun olmasın.
Elde ettikleri bulgular, köpeklerin, yüz yüze geldiklerinde ve yiyecekleri olup olmadığına bakıldığında, genellikle daha anlamlı olduğunu göstermiştir. Aslında, gıda varlığı sadece küçük davranışsal değişiklikler yarattı.
Ancak ifadeleri, insandan aldıkları ilgi miktarından büyük ölçüde etkilendi. Daha geniş gözlere sahip olma eğilimindeydiler ve doğrudan dikkat çekerken daha aktif bir dil titriyordu.
Araştırmacılar, köpeğin ifadesinin ardındaki gerçek motivasyonu bilmenin hiçbir yolu olmadığını belirtti. Gerçek bir köpek aşığı olsa bile bilir köpek arkadaşlarının ne istediklerini söylemeden ne istediklerini, teknik olarak akıllarını okuyabildiğimizi bilimsel olarak kanıtlamamız mümkün değil. (Yine).
Bu bulgular yine de oldukça devrimci. Yavrularımızın gerçekten bizimle daha önce düşündüğümüzden çok daha ince ve farklı seviyelerde iletişim kurmaya çalışıyor olabileceğini öne sürüyorlar.
Araştırmacılar, bu vakfı, tamamen yeni bir serserilik bilimi sınırında em_bark_'a kullanmayı umuyorlar.
